Biografie

Op 16 jarige leeftijd begon Bart Visser met het schrijven van korte gedichtjes. Ook begon hij met gitaar spelen. De combinatie van gitaar spelen en gedichtjes brachten in eerste instantie heel veel verwarring bij Bart zelf, maar niet lang daarna al snel de eerste liedjes. Met Marc van der Holst en Mark van Rijnberk begon Bart zijn eerste band. Hilariteit alom toen het beatgroepje "De Shavers" in korte tijd de Bollenstreek veroverde. Met hun gewaagde act; (De Shavers namen zelf altijd twee kisten met rotte groenten mee, één voor het publiek om mee te kunnen gooien als de muziek hun niet aanstond, dat was meestal na de eerste maten van het eerste nummer, en één voor de Shavers zelf om zich nog een beetje te kunnen verdedigen), hielden ze het toch niet erg lang uit. Een aantal jaren later viel de band uiteen en onder de bandnaam "De Afgang" is Bart met een andere bezetting verder gegaan. Na het succesvolle optreden op Bergpop in Noordwijk in 1994, viel de band opnieuw uiteen. Toenmalig drummer Wil Slats en accordeonist Wouter Rijke besloten te stoppen. Direct na het optreden meldden zich twee nieuwe bandleden aan en de Afgang kon weer verder. Zo'n vijf jaar hebben ze met zijn vieren gespeeld, Bart Visser, Robbert-Jan Kruit, Josephine Bronsgeest en Yvonne Post Uiterweer. Vele optredens, hoe slecht ook, werden met veel enthousiasme ontvangen. Totdat Josephine ermee kapte en de band weer uiteen viel. Na wat hangen en wurgen gingen Bart, Robbert-Jan en Yvonne noodgedwongen met z'n drieën verder. Dit bleek geen succes, perfect voor een band met de naam Afgang zou je zeggen, maar dit was gewoon echt niet meer leuk, en weer viel de band uiteen. Frieda Kooij kwam er als zangeres bij, maar zij hield dit, door een duidelijk gebrek aan talent, niet lang vol. Wegens een tergend gemis aan positieve reacties bij het Leidsche Levenslied Festival van 2000 is Frieda op discrete wijze uit de band verwijderd. Uiteengevallen is een groot woord, maar de Afgang is, na bijna een jaar in de goot te hebben gelegen, toch nog opgekrabbeld om op te treden op het Levensliedfestival te Leiden in 2001. Vlak voor het optreden sloot Tineke Terpstra zich bij de band aan. We wisten aanvankelijk van niets, maar het bleek een welkome verrassing, zo'n accordeon erbij. Tineke gaf de Afgang weer eens een heel nieuw geluid. En om het feest compleet te maken vond De Afgang in oktober 2001  in de persoon van Jan Laan een nieuwe gitarist. Jan had overigens zelf geen gitaar, maar die kon hij voorlopig van iemand lenen. En zo kon de Afgang vol goede moed weer verder met een verse bezetting van maar liefst 5 bandleden. En dit is in de geschiedenis van De Afgang een nieuw record (afgezien natuurlijk van het roemruchte veel besproken- en stof doen opwaaiende optreden in Ex-Voto in het jaar 1991, waar toen al een reunie-concert voor ex-Afgang- en ex-Shavers-leden (toch zeker meer dan twintig personen toen al) plaatsvond, maar dit terzijde). Dat record aantal bandleden heeft niet lang stand gehouden, Tineke is wegens gebrek aan improviseertalent voor onbepaalde tijd uit de band gestapt.

Jan Laan heeft het echter veel langer volgehouden. Bij deze fighter was pas op 31 mei 2003 de grens bereikt. Wij konden het moordende tempo van Jan's gitaarspel zelden of nooit bijhouden, waardoor het vaak voorkwam dat terwijl we nog met een nummer bezig waren Jan al met het volgende nummer was begonnen. Dit kon voor enorme verwarring zorgen. Het is zelfs meerdere malen voorgekomen dat Jan aan het eind van een optreden al aan het bier zat, terwijl wij nog met de laatste drie nummers moesten beginnen. Een onhoudbare situatie kunnen we achteraf zeggen! 

En de band bestaat dus sinds 31 mei 2003 wederom uit drie personen.

Hoewel we nog steeds veel plezier hebben in onze optredens is de muziek van de Afgang van een dergelijk laag niveau dat maar weinig mensen hun gegiechel voor zich kunnen houden. Ondanks de vele bezettingswisselingen zijn de nummers toch veelal hetzelfde gebleven. En de nieuwere liedjes laten zien dat ook de tijd met de Afgang mee gaat. Alhoewel we met onze teksten eigenlijk niet veel te zeggen hebben, kun je toch vaak lachen om onze liedjes. We zingen in het Nederlands, dat is voor ons makkelijk te verzinnen en voor het publiek makkelijker te verstaan. Naast onze eigen nummers spelen we ook liedjes van anderen, zie hiervoor ons repertoire. Met de bandnaam De Afgang hoeven wij ons nooit zenuwachtig te maken over de mogelijkheid dat een optreden niet zou lukken. Zodoende staan we altijd relaxed op het podium en is er ook tijd voor een geintje tussendoor. 

De Afgang, meer dan muziek en ergernis alleen !